dusunurken dolunayi, gunesi gokyuzunu, aslinda konunun ozunden koptugumu farkettim. kendi kendimi justify etme cabalarim butun dusuncelerim. halbuki etmeyiver bir sefer de kendini justify. haksiz ol di mi?
bizimkiler amsterdama gittiler beraber. kavga etmisler baya. belliydi boyle olucagi zaten paristen sonra. ceren canla kavga etmis, zekiden hepsi nefret eder olmuslar. turkiyeye gittim gideli uzagim herkesten, biraz iyi oldu. hic gelemedigim seydir gerginlikler. turkiyede de epeyce yasadim zaten nedenini anlamadigim kirginliklar.
herneyse..
buz gibi bir hava vardi bugun burda. cami acip icime cekmekten mutluluk duydugum cinsten. butun gun coktum kaloriferin dibine, elimde kitabim, 3 sayfa okuyup 10 dk dusune dusune gecti gunum. cikmadim disari. cikmak istedim ama cikamadim. acik camdan giren ruzgar yanakgimi usuttu. sirtimi dayadigim kalorifer beni yakti, o sekilde hava karardi.
simdi aksam oldu. hersey ayni sekilde duruyo odamda. icimdeki endiseli ruh hali dunku gibi degil bugun. ama yine de bir uyuma istegi var her dakika. muzik dinleye dinleye ruh halim dinledigim sarkiya donusuyo. emre aydin dinliycegme serdar ortac dinlesem simdiye clublarda bulmustum kendimi sanirim:)
kitapta da kirik kalpler, savaslar, icindekini cozememis insanlar, uzulen kadinlar, celiskide olan adam, hastalikli ruhlar, iliskiler.. nereye gidicek bu kitabin sonu bilmiyorum. mutlu olmiycagi kesin. oyle bi kaygisi da yok zaten.
harry potter a gitmem gerek sanirim benim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder