18 Aralık 2010 Cumartesi

gentte yasamanin bazi guzellikleri de var tabi. 6saat yatagimdan cikmadiktan sonra sinemin gelip perdeyi acmasiyla delirmiscesine yagan kari gormek insani mutlu ediyo. beyaz olusu mu insani mutlu ediyo anlamiyorum ama ne zaman yagan kari gorsek yuzumuzde gulumseme olusuyo. usesek bile mutlu oluyoruz kardan. usudum de. camdan soguk giriyo. gerci usudum dedigime de bakmamak gerek. ustume yorgan bile ortmuyorum geceleri bunaldigim icin. daha uzun kollu biseyle uyumadim su evde. disarda hava eksilerdeyken evin sicak olmasi guzel.
bence benim uyuyamama sebebim bu yatak. tavanda uyumak psikolojimi bozuyo:)

bugun sabah 11de evden ciktim aksam 8gibi geldim. benim icin fazla yogun bi tempo oldu cok yoruldum. once kurstan arkadaslarimlaydim sonra kizlarla bulustuk. sonunda gitmeyi istedgim pannekeukhuis a gittik yemege. flemenlerin geleneksel yemeklerinden biri krep, suslu puslu getiriyolar. oturduk hep beraber, sinem hic bisey yemeyip beni deli etti. herneyse. guzel flemish yemegimizi yedik. geldik geleli patetesten baska flemish bisey yemedigimiz icin guzel bi degisiklik oldu bana. zaten para harcadigim 2 seyden biri yemek biri telefon:) artik eskisi gibi yemek yemiyorum. yani ilk 1 ay yedigim gibi. yine de merak ediyorum kilo aliyo muyum diye. artik insanlar beni cok zayif kategorisinden cikardilar:)

gece belli bi saati gecince kimse kalmiyo uyanik. ben de actim dizi izledim, yeni bitti.

ya bugun iiyice farkettim de biz turkler birazcik ariza bi milletiz. boyle international ortamlar oldugunda illa ki ortamda salak sacma konusan bi turk oluyo. hani 1 kisiden yola ccikarak demiyorm bunu. kurstakilerde de cocugun teki sacma sapan politika yapiyo irkcilik yapiyo. arizayiz ya. uyuz oluyorum ben de.

camdan bakiyorum butun yerler bembeyaz olmus, yine mahsur kalcaz boyle devam ederse evde. cocukken kar yaginca hemen cikip oynamak isterdik. hatta camlicada otururken biz her sene buyuk bi kar yagardi o zamanlar tepeye kadar yururduk. ben ortaokuldayken karla yuzumu yakmaya calisirdim:)

bugun cok onceden yazdigim bi blogu buldum. cok eski ama. ameliyat gunlerinden basliyo amerikadaki ilk yazimda yazilmis en son. cok duygulandim,gozlerim falan doldu hatta:) ve eskiden ne guzel yazi yaziyomusum bunu farkettim. simdi ki gibi ilkokul formatinda degil, adam gibi:)

az kaldi donmeye ama son surecler sinawlar olcak artik calismaya baslamak gerek:s

cok canim aciyo cook:) http://fizy.com/#s/1agnyx

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder